Lap, nu heb ik het ernstig verkorven bij mijn secretaressen. Secretaressedag vergeten! De bewuste dag begon nochtans goed. De dames waren allen behoorlijk vrolijk die ochtend. Om nog meer onheil te voorkomen, zal ik het misschien nog iets anders formuleren: de dames waren net iets vrolijker dan gewoonlijk die ochtend. Tegen de middag begon het tij wat te keren. Plots stond er op mijn bureau een mandje met paaseitjes en daarbij een handgeschreven briefje: ‘Een attentie voor deze bijzondere dag’. Me nog steeds van geen kwaad bewust dacht ik bij mezelf: vriendelijk van de dames.