Een 13-jarige leerlinge van de sportschool heeft sinds een paar maanden een zwelling ter hoogte van de adductoren aan de binnenzijde, net boven de knie, die vooral bij het stappen pijn doet. De knie noch de heup ondervinden hinder, maar een echografie toont wel een duidelijke massa. Tijd voor de chirurg om in actie te schieten?
Een meisje van 13 jaar is naar de consultatie orthopedie doorverwezen door de collega’s van fysische geneeskunde. Ze presenteerde zich met een zwelling ter hoogte van het linkerbeen. Deze zwelling bevond zich ter hoogte van de adductoren aan de binnenzijde, net boven de knie. Het meisje merkte de zwelling een aantal maanden voordien op en deze doet vooral pijn bij het stappen. Er is geen duidelijke oorzaak en ze kan zich geen significant trauma herinneren. Qua antecedenten is vermeldenswaardig dat deze patiënte de ziekte van Hirschsprung heeft gehad. Ze volgt een sportrichting in het eerste middelbaar en doet aan tennis en atletiek.
Tijdens het klinisch onderzoek valt inderdaad een zwelling te bemerken ter hoogte van de adductor magnus en vastus medialis. Die is diffuus gevoelig over een zone van 10 cm.
De mobiliteit van de knie is volledig en pijnloos. Ligamentair is de knie intact en meniscaal zijn de testen negatief. Ook de heup is rustig.
Als bijkomende onderzoeken vraagt de behandelende arts in eerste instantie een RX en een echografie aan. De RX (fig. 1) is negatief, toont normale osteo-articulaire verhoudingen en een normaal botaspect. De echografie laat aan de mediale zijde een opvallende spoelvormige massa zien. Deze ligt intratendineus van de adductor magnus, heeft een lengte van 3 cm en een diameter van 2,2 x 1,7 cm. Om een betere diagnose te kunnen stellen dringt een MRI zich op.
De MRI (fig. 2) bevestigt de spoelvormige massa, met in de omgevende weke delen een inflammatoir oedeem van 16 cm. Als differentiaaldiagnose wordt geopperd: inflammatoire myofibroblastische tumor, inflammatoir intratendineus fibroom, myotendineuze aponeurotische fibromatose of actieve desmoïde fibromatose.
Er wordt met de patiënt afgesproken om deze zwelling chirurgisch weg te nemen en een definitieve anatomopathologische diagnose te stellen.
In overleg met de dienst Radiologie en dr. Koen Mermuys gaan aan de ingreep veiligheidshalve nog een controle-RX en -echografie vooraf. Op deze RX (fig. 3 p 19) is nu een duidelijk beeld van verkalking ter hoogte van deze massa zichtbaar. Ook de echografie bevestigt deze vaststelling. Een zone van calcificatie wordt beschreven.
