Skip to content

Voorwoord AZlink 63

Editie 63 - Feb 2025

Vandaag is iedereen bezig met strategie. Dat is in elk geval de indruk die ik heb. Strategie in de betekenis van hoe kunnen we een bepaald doel binnen een bepaalde termijn bereiken en welke middelen zetten we daarvoor in. Persoonlijk begrijp ik een aantal aspecten binnen dit groots strategisch denken niet zo goed. Om je heen zie je dat allerhande communicatiekanalen de sterkte van een bepaalde instelling in samenwerking met een andere instelling in de verf moeten zetten. Dit gaat van persberichten, via sociale media tot drukwerk dat verspreid wordt. Mooie initiatieven allemaal, zeker in de huidige tijden, met snelle en makkelijke communicatie. Toch blijf ik me de vraag stellen naar de inhoud van sommige strategische samenwerkingsverbanden. Waarop zijn deze gestoeld? Op inzichten in toegevoegde waarde van zorgkwaliteit, wanneer ik dit vertaal naar de ziekenhuiswereld? Of gaat het om puur commerciële initiatieven waarbij men probeert via niet altijd even logische verwijsafspraken marktaandeel en omzet te veroveren. Wie mij kent weet dat ik huiver van commerciële termen zoals ‘marktaandeel’ en ‘omzet’. Dit is wat mij betreft niet de essentie van zorgverlening. Zorgverlening gaat om kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid voor de patiënt. Kunstmatige samenwerkingsverbanden met een puur commerciële insteek hebben wat mij betreft geen plaats in ons zorglandschap.

Samenwerkingen moeten gestoeld zijn op toegevoegde waarde voor de patiënt. En opnieuw: toegevoegde waarde niet in de betekenis van “meer centen”. We riskeren hierop dan nog belastingen te moeten betalen o.v.v. BTW. Maar toegevoegde waarde in eerste instantie omwille van een kwaliteitsverbetering voor de patiënt. Samenwerkingen die zich bovendien afspelen binnen een logische -nabije- regio voor die patiënt. Het lijkt me al te gek dat een patiënt naar “ver-van-huizegem” wordt verwezen om welk strategisch samenwerkingsverband dan ook, wanneer er in de eigen regio perfecte mogelijkheden tot kwaliteitsvolle zorg zijn. Ik ben ervan overtuigd dat kwaliteit het enige waardevolle argument van zorgverlening is. Die visie zal ons ziekenhuis blijven uitdragen. Samenwerkingen zullen geënt zijn op kwaliteitsverhoging. Dit is trouwens de manier waarop ons ziekenhuis al jaren functioneert en dit zal ook naar de toekomst toe het primum movens van onze samenwerkingsverbanden zijn.

De strategie, tactiek en maneuvers laat ik graag binnen de context waar ze thuishoren. Oorlogvoeren is vandaag al te veel aanwezig. Geef ons maar een liaison die in de eerste plaats de patiënt centraal zet en niet de organisatie of de financiën.

Veel leesgenot

Hans Rigauts
Algemeen directeur