Lap! Nu heb ik het aan m’n been. Ik blijk plots geweldig populair te zijn op de sociale media, heel specifiek op Facebook. Het ontgaat me helemaal of dit nu al dan niet een prestatie is, of een verdienste. Zelf ben ik niet actief op Facebook, Instagram, Twitter … Velen zullen nu hun wenkbrauwen fronsen. Hoe is het mogelijk dat je vandaag de dag geen deel uitmaakt van de onuitputtelijke bron van informatie die je op de sociale media vindt. Ik beken schuld en buig nederig het hoofd. Ik kan nu allerlei excuses gaan opsommen waarom dit zo is, maar misschien leunt luiheid het dichtst bij de waarheid. Ik vind van mezelf dat ik redelijk goed mee ben met de digitale wereld en de manier waarop die functioneert. Toch zette ik nooit de stap naar de sociale media. Ik heb het gevoel dat ik er weinig zinvols aan kan bijdragen. Eens je die stap zet, dan ga ik ervan uit dat je dat ook actief doet en daar dus behoorlijk wat tijd en energie in stopt. Net dat heb ik te weinig (ik weet het, dit is een flauw excuus).
Ik ben dus blijkbaar populair op de sociale media. Mijn secretaressen en m’n communicatiedienst meldden dat ik fors geciteerd en verspreid werd met een voorwoord. Weet je, ik schrijf zo veel stukjes voor personeel, artsen, ziekenhuismagazines, recepties, afscheidsmomenten … dat ik de draad wat kwijt ben en me niet altijd perfect herinner wat er op een gegeven moment uit m’n ongebreidelde fantasie tevoorschijn komt. Het doet er niet toe. Het blijkt dat sommige reacties op Facebook me een “charismatisch leider” noemen. Als man – ik geef het toe – begint uiteraard m’n neus te krullen en word ik een klein beetje groter. Eerlijkheidshalve moet ik eraan toevoegen dat de volledige zin was: “een charismatisch leider van de corona-aanpak”. Wat dit precies betekent, ontgaat me helemaal. Ik vind ook dat het er niet toe doet of dit nu positief of negatief bedoeld wordt. Als man op leeftijd kan ik me beroepen op m’n geheugen. Twee woorden (de eerste twee van de zin, voor alle duidelijkheid) onthouden, lukt me beter dan zes woorden onthouden. Dus laat ik veiligheidshalve “van de corona-aanpak” vallen.
Weet je, ik heb heel wat geschreven over de huidige coronacrisis. De rode draad in m’n verhaal blijft dezelfde. In essentie zijn er twee belangrijke aspecten. Het eerste is de angst die bij de bevolking leeft en gevoed wordt door de talrijke negatieve berichten over deze ernstige infectie, de stijgende cijfers, de opnames op intensieve zorgen … Dit baart me zorgen. Angst is nooit een goede raadgever. Mensen stellen hun behandeling voor ernstige ziekten uit omwille van die angst, wat zich op termijn zal wreken. Bezoekers in het ziekenhuis ergeren zich aan allerlei aspecten die al dan niet conform de voortdurend wisselende regels lopen, waardoor onze verpleegkundigen nog meer belast worden om die door angst gedreven vragen en houdingen bij te sturen. Onze medewerkers staan fors onder druk. Laat hen bezig zijn met zorgverlening aan de patiënt in plaats van bijsturing van de gemediatiseerde angst. Het tweede essentiële probleem van de huidige crisis is dat de jarenlange besparingen in de gezondheidszorg ertoe geleid hebben dat er op vandaag een tekort aan mensen en middelen is, wat schrijnend duidelijk wordt in de huidige crisis.
Ik wil graag, nogmaals, een lans breken voor elke medewerker en arts in de zorg. Jullie taak is essentieel om deze crisis te overwinnen. Jullie inzet wordt veel te weinig gewaardeerd. Ik hoor – eveneens in de media – dat sommige beroepsgroepen ‘moe’ zijn. Alle begrip daarvoor. Men vergeet daarbij dat er een beroepsgroep niet moe kan of mag zijn, met name de zorgverleners. Wij gaan door ondanks alle beperkingen waarmee we geconfronteerd werden en worden. We doen dit in het belang van de patiënt, in het belang van de maatschappij. Dat is mijn boodschap! Misschien moet ik toch zelf de moeite doen dit als “charismatisch leider”’ op de sociale media te brengen. Mijn dubbele boodschap is gemeend, gegrond en wars van al dan niet goed bedoelde commentaar uit de vluchtige digitale wereld.
Veel leesgenot
Hans Rigauts
Algemeen directeur