Skip to content

Voorwoord azlink 39

Editie 39 - Jan 2019

Hopla, het jaar 2019 staat ondertussen op onze kalenders en we zijn weer een jaartje ouder. Graag had ik het woord ‘wijzer’ gebruikt, maar het lijkt me nogal pedant om dat van jezelf te zeggen. Dit laat ik beter aan jou over.

Een jaartje ouder is in elk geval een zekerheid. Hoe komt het toch dat ik meer en meer de indruk krijg dat de tijd sneller gaat. Uiteraard een contradictio in terminis, want de tijd is per definitie een constante. Er is een internationaal vastgelegde SI-eenheid en dat is de seconde. Deze is invariabel. De interactie tussen gebeurtenissen op een plaats- en tijdschaal kan evenwel variëren, waarbij we belanden bij de relativiteitstheorie van Einstein. Ook hier wil ik niet de pretentie meegeven deze theorie vlotjes te kunnen toelichten. Daarvoor heb ik nog onvoldoende wijsheid (dus ouderdom). Misschien kan ik de perceptie dat mijn tijdservaring alsmaar sneller verloopt desondanks verklaren via de spiritualiteit. Enkel het heden bestaat en is reëel. Maar van zodra ik dit meld, is het al voorbij en wordt het dus verleden. Wat we eerder meemaakten – het verleden dus – zit in ons hoofd. Ergens opgeslagen in het kluwen van onze neuronen. De manier waarop we ons deze eerdere gebeurtenissen herinneren en vooral wat en hoe we dit alles terugroepen, is sterk individueel gebonden en evolueert duidelijk mee met de leeftijd. Het valt me meer en meer op dat gebeurtenissen van jaren terug sterk uitgefilterd raken. De meeste van die gebeurtenissen worden afgezwakt en verzacht, krijgen zelfs een nostalgisch tintje, hoewel ze op het moment zelf misschien niet echt gedenkwaardig waren.

We kijken soms met een gevoel van heimwee terug naar vroeger en de keuzes die we maakten. Op het ogenblik zelf waren deze keuzes misschien niet zo evident en zelfs stresserend of beangstigend vanwege hun beperking of hun bepalend karakter voor de toekomst. Het verleden is dus een relativiteit die door ons brein wordt geproduceerd. Niet alleen het verleden, maar ook de toekomst zit in ons hoofd. We hebben dromen, wensen, verwachtingen en verlangens. Deze ontstaan evenzeer ergens in de complexe ondoorgrondelijke dynamiek van onze neuronen, synapsen en elektrische potentialen. We kunnen onszelf perfect projecteren in een toekomst die we ons toewensen, terwijl we goed beseffen dat dit geen realiteit is. Hoewel tijd dus puur conventioneel een constante SI-eenheid is, moeten we toch vaststellen dat het vooral om een persoonlijke beleving, dus spiritualiteit, gaat. Spiritualiteit, gecombineerd met de relativiteit en individualiteit van ons brein, maken ons tijdsbesef zeer persoonlijk.

Met deze uitleg over m’n gevoel dat de tijd steeds sneller gaat, hoop ik je veeleer te overtuigen van enige wijsheid dan dat je dit zou zien als een blijk van m’n toenemende absurditeit.

Voor ons ziekenhuis start 2019 met een nieuwe raad van bestuur en een nieuw verkozen medische raad. We kijken met belangstelling en vol vertrouwen de toekomst tegemoet, samen met deze nieuw samengestelde bestuursorganen. De visie van ons ziekenhuis om innovatieve, kwaliteitsvolle en vooral ook menselijke zorg aan te bieden, blijft behouden. We willen graag samen met onze netwerkpartners, huisartsen en alle lokale en regionale zorgverleners werken aan een optimale zorg voor onze patiënten. Want daar gaat het uiteindelijk om. Wanneer we bij de aanvang van een nieuw jaar onze wensen overmaken, gaat dit vooral over ‘een goede gezondheid’. Dat is waar we samen voor staan en waar we als ziekenhuis een beduidende rol in willen opnemen.

Onze rol als kwaliteitsvolle zorgverlener geven we opnieuw mee in dit nummer van azlink, met bijdragen over reumatologie, robotgeassisteerde cystectomie, nieuwe endovasculaire technieken, een nieuwe endoscopie-infrastructuur en desinfectie-eenheid, evoluties in de cataractchirurgie en virtuele realiteit voor de patiënt tijdens ingrepen of procedures. Zo zie je maar dat m’n discours over tijd toch enigszins aansluit bij de inhoud van dit nummer.

Met mijn beste wensen voor jou en je naasten: in de eerste plaats voor een goede gezondheid.

Veel leesgenot

Hans Rigauts
Algemeen directeur