Veerkracht is een twaalf weken durend revalidatieprogramma, gebaseerd op een biopsychosociale aanpak dat patiënten met chronische pijn opvangt in een multidisciplinair team dat interdisciplinair met elkaar samenwerkt. Zo beantwoordt het Multidisciplinair Centrum voor de Behandeling van Chronische pijn (MCC) ook aan de richtlijnen van het FOD.1
Doelgroep en doelstellingen
Het Veerkracht-programma richt zich op patiënten met een subacuut of chronisch pijnsyndroom waarbij de pijnproblematiek een onomkeerbare organische oorzaak en een blijvend karakter heeft, ook na eventuele interventionele of medicamenteuze pijnbehandeling. Een vereiste is dat de patiënt minder dan twee jaar arbeidsongeschikt is en zich uiteraard gemotiveerd toont om te rehabiliteren. Een doorverwijzing kan steeds gebeuren via een consult bij een van de pijnartsen en/of de revalidatieartsen. Tijdens dit traject leert de patiënt vooral anders omgaan met zijn klachten, om zo te streven naar een maximale participatie in de maatschappij en een betere levenskwaliteit. Ook werkhervatting kan hierbij een einddoel zijn.
Praktisch verloop
Het volledige programma neemt twaalf weken in beslag. Een blik achter de schermen bij de eerste patiëntengroep:
Spieropwarming
Op maandag 4 januari 2016 stond de eerste groep van vier patiënten voor Veerkracht vol spanning en verwachtingen klaar aan het zwembad. Het warme water bracht de spieren in paraatheid om de bewegingen van de kinesitherapeut te volgen.
De watertemperatuur van 34°C warmt de spieren op voor de hydrotherapie, waar onder meer ook halters aan te pas komen.
Infomoment
Na deze lichamelijke inspanning vroeg het programma nog de volle concentratie van de patiënten om een infomoment door de verpleegkundig coördinator bij te wonen. Stap voor stap trachtte zij antwoorden te bieden op de vele vragen die de chronische pijnpatiënt bezighouden: hoe kom ik aan deze pijn, wat kan ik eraan doen, zal dit nog lang duren, hoe zal dit in de toekomst evolueren …
Fysieke training
Op donderdag oefenden de patiënten in de fitnesszaal: van step naar gocart, van armfiets naar roeitoestel, van ligfiets naar loopband.
Al gauw werd duidelijk dat het revalidatieprogramma Veerkracht een actieve inzet van de patiënt zelf vraagt. Met advies en bemoedigende woorden van de kinesitherapeut bouwden zij zo langzaam hun kracht en conditie op.
Relaxatie
Tijdens de relaxatiesessies verkenden de patiënten opnieuw hun lichaam. Spanningsvelden werden opgespoord en ontladingen volgden.
Tips voor thuis
Doorheen de verschillende workshops en individuele sessies bij de ergotherapeuten kregen de patiënten heel wat tips mee om thuis uit te proberen. Zij bleken veel baat te hebben bij de stabilisatieoefeningen van het bekken, het gebruik van het BTE Primus RS-toestel (een veelzijdig, objectief, evidence-based therapietoestel) …
Maatschappelijke begeleiding
De medisch maatschappelijk werker maakte de patiënten wegwijs in de maatschappelijke problemen die deze patiënten vaak ondervinden. Zij begeleidde hen bij administratieve taken, tegemoetkomingen waar de patiënt recht op heeft, lotgenotencontact, een parcours uitstippelen naar haalbaar werk en andere maatschappelijke aangelegenheden.
Psychologische begeleiding
Naar eigen wens en behoefte kon elke patiënt zich laten bijstaan door de klinisch psycholoog. Zaken als taakmanagement, de coping bijsturen, begeleiding in het aanvaardingsproces en dergelijke meer zijn belangrijke actiepunten in dit revalidatieprogramma.
Educatieve sessies
De educatieve sessies, onder meer rond slaap en pijnmedicatie, eindigden steeds in een sterke interactie tussen de groepsleden. Hun eigen ervaringen kunnen uitwisselen gaf een meerwaarde aan het programma.
Medische opvolging
De twaalf weken revalidatie gingen gepaard met multidisciplinaire besprekingen van de patiënten. Bij de afsluiting van het programma besprak de patiënt de bereikte resultaten samen met de revalidatie- en/of doorverwijzende arts. De huisarts kreeg een verslag.
Follow-upprogramma Veerkracht
Doorheen de revalidatieweken groeide ook het besef dat een follow-upprogramma van Veerkracht niet mocht ontbreken. Zo krijgen de patiënten nu de mogelijkheid om in aansluiting op Veerkracht nog eenmaal per week oefentherapie te volgen. Dat maakt de overgang van Veerkracht naar volledige zelfredzaamheid minder bruusk.
Intussen een jaar later, met alle ervaringen van het multidisciplinair team en van tevreden eerste patiëntengroepen, hebben we het Veerkracht-programma verder bijgestuurd om een nog beter effect op de rehabilitatie te bekomen. In de toekomst wil het MCC dit traject nog verder uitbouwen.
Dankzij de subsidiëring door het FOD is het mogelijk om de financiële belasting voor de patiënt minimaal te houden. Alle paramedische ondersteuning die de patiënt krijgt gedurende deze 12 weken, kan gekoppeld worden aan een kinesitherapiesessie. Voor de patiënt betekent dit een herleiding van het volledige programma tot de betaling van 24 kinesitherapiesessies.
Referentie
- Zie: Omzendbrief FOD, maart 2013
