Wetenschappelijk onderzoek met een hoge graad aan evidentie heeft aangetoond dat geriatrische patiënten die opgenomen worden op een dienst geriatrie een betere uitkomst hebben qua overleving en functionaliteit op langere termijn.[1] Soms is een opname op de geriatrische dienst echter niet mogelijk. Omdat deze patiënten toch een specifieke aanpak vereisen, werd het idee opgevat om de gespecialiseerde multidisciplinaire zorg en expertise van de dienst geriatrie aan bed te brengen van geriatrische patiënten opgenomen op een niet-geriatrische dienst – de zogenaamde Geriatrische Interne Liaison (GIL). Zo staat de specifieke deskundigheid ter beschikking van de behandelende geneesheer-specialist en zijn team, de huisarts en de patiënt zelf.